Belem

            Do Belem jechałam długo, bo metrem, tramwajem, autobusem;-) Pomyliło mi się cosik. Gdy już dojechałam moim oczom ukazał się gigantyczny Klasztor Hieronimitów, którego nie mogłam obejrzeć wewnątrz, gdyż akurat dziś został zamknięty dla publiczności.  Po obejrzeniu tego co mogłam,  pobiegłam do Pomnika Odkrywców (Padrao dos Descobrimentos). Moja historia zatacza w ten sposób pewną pętlę. W 2011 byłam w Indiach, w miejscowości Fort Kochin, do której Vasco da Gama przybył drogą morską, odkrywając ją tym samym dla Europy. W Kochin Vasco da Gama zmarł i  został pierwotnie pochowany. Tutaj w Belem jest  pomnik w kształcie karaweli upamiętniający Da Gamę i innych wspaniałych żeglarzy i odkrywców świata. Na czele stoi Henryk Żeglarza,a wszyscy oni patrzą w tym samym kierunku: dalekich lądów, nieodkrytych dróg, nieznanych przygód. Niezwykła jest mozaika pod pomnikiem, przedstawiająca mapę świata.   Tuż obok pomnika jest wspaniała Torre de Belem, wzniesiona w stylu manuelińskim. Wieża była punktem orientacyjnym dla powracających z podróży żeglarzy. Po intensywny zwiedzaniu, drogami, których nazwy nieustannie przypominają o wielkich odkryciach (Avenida da India, czy Avenida da Brasilia) obieram kurs na najsłynniejszą cukiernię w okolicy Pasteis de Belem, gdzie serwują przepyszne babeczki z ciasta francuskiego wypełnione budyniem, posypane cukrem pudrem i cynamonem. Podawane na ciepło smakują wybornie. Ja się zapomniałam, zjadłam pięć na raz, zdjęcia nie zdążyłam zrobić, a następny posiłek przyjęłam dopiero dnia następnego.

Read Full Post »